Zaburzenia SI - węch i smak
Zaburzenia SI – Węch i smak
WĘCH
Zmysł węchu jest układem czułym i wrażliwym. Przez układ ten bodźce zmysłowe docierają do mózgu najszybciej. Zmysł ten wiąże się z rozwojem postrzegania, mową i koncentracją uwagi.
⬇️ Niedowrażliwość węchowa przejawia się m.in. poprzez:
• obwąchiwanie ludzi, przedmiotów, ubrań, włosów, a nawet części ciała;
• fascynację zapachami np. podczas gotowania.
⬆️ Nadwrażliwość ujawniać się może poprzez:
• odczuwanie zapachów tam, gdzie inni ich nie czują;
• odczuwanie zapachów nieprzyjemnych tam, gdzie ich nie ma;
• opór przed jedzeniem, opór przed czynnościami fizjologicznymi;
• zatykanie nosa;
• nadwrażliwość na perfumy.
〰️ Biały szum może się manifestować jako m.in.:
• ciągłe dłubanie w nosie;
• wkładanie przedmiotów do nosa;
• dmuchanie w kierunku nosa.
SMAK
Smak pokarmów w znacznej mierze zależy od wrażeń węchowych. Zmysł smaku, podobnie jak węchu, przystosowany jest do odbierania bodźców chemicznych.
⬇️ Niedowrażliwość smakowa przejawiać się może w postaci:
• lizania przez dziecko rąk, przedmiotów;
• wkładaniem przedmiotów do ust;
• gryzieniem i/lub zjadaniem niejadalnych rzeczy;
• obgryzaniem paznokci.
⬆️ Nadwrażliwość manifestuje się poprzez:
• wybiórczość pokarmową, dławienie się i wymiotowanie podczas jedzenia;
• odmawianie jedzenia;
• wiotkość ust podczas karmienia.
〰️ Biały szum smakowy ujawnia się m.in. poprzez:
• ssanie języka;
• przygryzanie warg, policzków;
• wymiotowanie i zjadanie zwróconych treści pokarmowych;
• dziecko może też sprawiać wrażenie, jakby nigdy nie było głodne.
Wcześniejsze części:
Część I - Czym są zaburzenia SI i dlaczego wcześniaki są w grupie ryzyka częstszego ich występowania
Część II - Zaburzenia SI słuchu i układu przedsionkowego - najczęstsze objawy
Część III - Zaburzenia SI - dotyk i wzrok - najczęstsze objawy
Udać się do specjalisty – terapeuty SI. Certyfikowany terapeuta jest w stanie odpowiednio zdiagnozować i dobrać indywidualną ścieżkę terapeutyczną wspomagającą i poprawiającą rozwój dziecka. Często w ramach działań poradni psychologiczno-pedagogicznych (PPP) dokonywana jest taka diagnoza i dziecko kierowane jest na terapię SI. Do PPP nie trzeba mieć skierowania. Diagnostyka w państwowej placówce jest też bezpłatna.
Jeśli zatem widzisz u swojego dziecka niepokojące objawy, o których pisałam w poprzednich częściach. to zadzwoń i umów się na diagnostykę.
I choć, gdzieś tam w tle zawsze słychać głosy – kiedyś takich wymyślnych chorób nie było, nikogo się nie diagnozowało i jakoś żyjemy…
I zgadza się.
Osoby niezdiagnozowane z zaburzeniami SI żyją, dorastają i stają się dorosłe – radząc sobie jakoś w życiu… no właśnie – J A K O Ś...